Το παρασκήνιο της συμφωνίας ΗΑΕ-Τουρκίας: Πώς οδηγήθηκαν στις «θερμές» αγκαλιές
Έρχονται και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις για την Αθήνα - Η Άγκυρα πραγματοποιεί θεαματική στροφή και αποσύρει την υποστήριξή της σε Μουσουλμανική Αδελφότητα και Χαμάς ενώ πλησιάζει το Ισραήλ
H χθεσινή συμφωνία των ΗΑΕ με την Τουρκία προκάλεσε «ηλεκτροσόκ» στην Αθήνα η οποία διαφήμιζε τις στρατηγικές συμμαχίες με ΗΑΕ, Αίγυπτο και Ισραήλ.
Τα ΗΑΕ ήδη πραγματοποιούν επισήμως «στροφή» προς την Τουρκία, ενώ η Άγκυρα ταυτόχρονα προσεγγίζει την Αίγυπτο επιχειρώντας να της αποδείξει πως αν συνταχθούν μαζί το Κάιρο έχει πολύ περισσότερα πράγματα να κερδίσει.
Σε ότι αφορά το Ισραήλ, θα το πούμε για άλλη μία φορά, άλλο το Ισραήλ με Μ.Νετανιάχου και άλλο χωρίς τον Μ.Νετανιάχου.
Η απομάκρυνση του «Μπίμπι» από την εξουσία είναι κάτι που θα στοιχίσει στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Ο νέος πρωθυπουργός του Ισραήλ Ναφτάλι Μπένετ, μίλησε με τον Ρ.Τ.Ερντογάν με αφορμή την σύλληψη ενός ζευγαριού Ισραηλινών τουριστών και την απελευθέρωσή τους.
Μέχρι πριν από λίγους μήνες, η κυβέρνηση του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν θεωρούσε υπεύθυνο για κάθε κίνηση κατά της Τουρκίας το ισχυρό κράτος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) και τον de facto διάδοχο του Άμπου Ντάμπι, Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ Ναχιάν.
Τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία. Ο Πρίγκιπας, έβλεπε επίσης τον Ερντογάν ως τον πιο σημαντικό υποστηρικτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (μαζί με το Κατάρ), την οποία θεωρούσε τρομοκρατική οργάνωση.
Σύμφωνα με τον Ερντογάν, ο διάδοχος βρισκόταν πίσω από την ανατροπή του μέλους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου, Προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, σε στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013.
Ήταν αυτός που έδωσε οικονομική υποστήριξη στην οργάνωση του Φετουλάχ Γκιουλέν κατά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016.
Τα ΗΑΕ , μαζί με τη Ρωσία και την Αίγυπτο, ήταν ενάντια στις λιβυκές κυβερνητικές δυνάμεις που υποστηρίζονταν από την Τουρκία.
Ο διάδοχος των ΗΑΕ έφτασε στην Άγκυρα στις 24 Νοεμβρίου και έγινε δεκτός με στρατιωτικές τιμές από τον Ερντογάν.
Σύμφωνα με τις συμφωνίες που υπέγραψαν, τα ΗΑΕ επρόκειτο να μεταφέρουν 10 δισ. δολάρια στην Τουρκία.
Ωστόσο, λόγω της ραγδαίας υποτίμησης της τουρκικής λίρας τους τελευταίους δύο μήνες, τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία της Τουρκίας, τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο του πρόσφατα ιδρυθέντος Wealth Fund (Varlık Fonu), είναι 30% φθηνότερα και υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εξωτερικών πόρων.
Έτσι λοιπόν όπως αναφέρει το yetkinreport «η σύγκρουση για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους αντικαταστάθηκε από την Αδελφότητα του Χρήματος.»
Πώς γύρισε ο άνεμος για τα ΗΑΕ;
Τα ΗΑΕ είναι η πλησιέστερη αραβική χώρα στις ΗΠΑ και το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
Τα ΗΑΕ υπέγραψαν την «Συμφωνία του Αβραάμ» με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και τον τότε Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον στις 13 Αυγούστου 2020.
Στη συνέχεια ο Ερντογάν καταδίκασε αυτή τη συμφωνία ως προδοσία του παλαιστινιακού λαού. Σήμερα, ούτε ο Τραμπ ούτε ο Νετανιάχου είναι στην εξουσία, αλλά ο διάδοχος δίνει τα χέρια με τον Ερντογάν στην Άγκυρα.
Πώς έγινε αυτή η αλλαγή;
Από τις αρχές του 2021, ο Sedat Peker, αφεντικό της τουρκικής μαφίας, έχει γίνει παράγοντας (ναι, είναι αλήθεια) στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΑΕ.
Ο αρχηγός μιας εγκληματικής οργάνωσης άρχισε να δημοσιεύει βίντεο στα οποία στόχευε τους κυβερνητικούς αξιωματούχους του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, ιδιαίτερα τον υπουργό Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, στο YouTube.
Έκανε αυτές τις εκπομπές από τα ΗΑΕ!
Για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε ότι η τελευταία προσέγγιση χτίστηκε μόνο στον άξονα της φίμωσης του Πεκέρ του Άμπου Ντάμπι, ενώ η Τουρκία έκοψε τη στήριξή της στους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Αφού η Τουρκία περιόρισε τις εκπομπές της Αδελφότητας από την Κωνσταντινούπολη στον Αραβικό Κόσμο, η διοίκηση των ΗΑΕ περιόρισε επίσης τις εκπομπές του Πέκερ στο YouTube και διασφάλισε ότι δεν στόχευε τον Ερντογάν στο Twitter.
Όμως ο άνεμος άρχισε να γυρίζει πρώτα στη Λιβύη
Για να αντιταχθεί στις κινήσεις της Ελλάδας να περιορίσει την Τουρκία, η Τουρκία υπέγραψε νέα συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα με την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και δυστυχώς και την Ελλάδα, τότε κυβέρνηση της Λιβύης του τουρκόφιλου Φ.Σάρατζ τον Νοέμβριο του 2019.
Έτσι, η Τουρκία έγινε μέρος του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη στο πλευρό της κυβέρνησης Σάρατζ ακθώς αν έχανε την σύγκουρση με τον Χαλίφα Χάφταρ τότε θα ακυρώνονταν και το τουρκολιβυκό μημνόνιο με κάποια άλλη νέα συμφωνία πιθανότατα με την Ελλάδα.
Με τη στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας, η κυβέρνηση της Λιβύης γλίτωσε την αποφασιστική ήττα. Δεν κέρδισε, αλλά δεν έχασε και αυτό στην ουσία ήταν στρατηγική νίκη.
Κηρύχθηκε κατάπαυση του πυρός με παρέμβαση Γερμανίας και Ιταλίας. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία έχουν υποστηρίξει οικονομικά τη Ρωσία και την Αίγυπτο ενάντια στη λιβυκή κυβέρνηση, έχουν αποσυρθεί από τα εγχειρήματα που της απέφεραν περισσότερο ζημιά παρά κέρδος, συμπεριλαμβανομένων των έργων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μην ξεχνάμε πως και ο εμφύλιος στην Συρία ξεκίνησε με χρηματοδότηση από τα ΗΑΕ που ήθελαν να περάσει αγωγός φυσικού αερίου μέσα από την συριακή επικράτεια για να χτυπήσουν τους Ρώσους στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά.
Με το ξέσπασμα του Covid-19, η αλυσίδα εφοδιασμού χωρών του Περσικού Κόλπου όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ προς την Ευρώπη έχει εξαρτηθεί από τη Διώρυγα του Σουέζ.
Τα ΗΑΕ θέλουν να σπάσουν αυτή την εξάρτηση εγκαθιστώντας μια γραμμή φορτηγών στον Περσικό Κόλπο μέσω ξηράς, δηλαδή μέσω Τουρκίας και Ιράν, μειώνοντας έτσι τη μεταφορά που διαρκεί 18-20 ημέρες σε 3-4 ημέρες.
Στις ΗΠΑ, η πρόθεση της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν να ξαναρχίσει τις πυρηνικές συνομιλίες με το Ιράν, και η πιο «ευέλικτη» στάση της κυβέρνησης Ναφτάλι Μπένετ που ανέλαβε την εξουσία στο Ισραήλ, καθιστούν δυνατό στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να μετατοπίσουν την αλυσίδα εφοδιασμού τους στην Τουρκία. .
Εν ολίγοις υπάρχει παρασκήνιο και με το Ισραήλ και θα πρέπει στην Αθήνα να τρέξουν για να προλάβουν εξελίξεις ή αλλιώς να ανάψουν λαμπάδες μήπως και επιστρέψει στην εξουσία ξανά ο Μ.Νετανιάχου.
Θα ήταν αφελές να σκεφτεί κανείς ότι ο Ερντογάν κάλεσε τον Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζάιντ, τον οποίο βλέπει πίσω από κάθε είδους αντιτουρκικές κινήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ανατροπής του και να τον φιλοξενήσει στο υψηλότερο επίπεδο μόνο για να ανοίξει έναν εμπορικό δρόμο μέσω του Ιράν.
Πρώτα απ ‘όλα, να υπενθυμίσουμε ότι όταν ακούστηκαν τα νέα για τον ερχομό του διαδόχου στην Τουρκία, ο Ερντογάν είχε τηλεφωνικές συνομιλίες φιλίας με τον πρόεδρο του Ισραήλ Yitzhak Herzog και στη συνέχεια τον πρωθυπουργό Naftali στις 18 Νοεμβρίου.
Άρχισε ξαφνικά το Ισραήλ να είναι καλό με τους Παλαιστίνιους και να κερδίσει την καρδιά του Ερντογάν; Ή έπεισε κάποιος τον Ερντογάν ότι θα ήταν δύσκολο να έρθει πιο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς να σπάσει ο πάγος με το Ισραήλ;
Αυτή τη στιγμή, η μόνη στρατηγική του Ερντογάν είναι να διατηρήσει την εξουσία στις εκλογές του 2023.
Για το σκοπό αυτό χρειάζεται να ανακτήσει την οικονομία και να βάλει χρήματα στις τσέπες των ψηφοφόρων.
Η ιδέα της πώλησης συναλλάγματος μέσω της Κεντρικής Τράπεζας προκειμένου να διατηρηθεί η ισοτιμία σε χαμηλά επίπεδα κατέληξε σε φιάσκο.
Τώρα προσπαθεί να αφήσει την τουρκική λίρα σε ελεύθερη πτώση και να αποκτήσει συνάλλαγμα από τις εξαγωγές. Τον αποκαλεί «Οικονομικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» με μια νέα επιχείρηση ψυχολογικής προπαγάνδας για να μειώσει την αντίδραση του κόσμου, τουλάχιστον των δικών του ψηφοφόρων.
Αλλά δεν υπάρχουν επί του παρόντος εξωτερικοί πόροι για να δώσουν σανίδα σωτηρίας στην τραυματισμένη οικονομία.
Η υποστήριξη που ελήφθη από την Κίνα, το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν έχει ήδη βρει τη θέση της. Ούτε όμως έρχονται σωστές ξένες επενδύσεις, ούτε υπάρχει κάποια εξωτερική πηγή που θα ανακουφίσει την Κεντρική Τράπεζα με νέες συναλλαγές swap.
Ο Ερντογάν φαίνεται ότι αποφάσισε να διεξαγάγει τον «Οικονομικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» με τη συμμαχία του διαδόχου, τον οποίο μέχρι πολύ πρόσφατα θεωρούσε ως τους κύριους εχθρούς του.
Ορισμένες από τις δέκα συμφωνίες που υπογράφηκαν στις 24 Νοεμβρίου είναι για μακροπρόθεσμη εφαρμογή, όπως οι περιβαλλοντικές επενδύσεις ή οι ενεργειακές επενδύσεις. Άλλοι είναι ανοιχτοί σε οικονομικές πράξεις. Μεταξύ αυτών, μπορούμε να μετρήσουμε το Wealth Fund, το Χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης και τις συμφωνίες της Κεντρικής Τράπεζας.
Δεν ήταν μόνο η αξία της τουρκικής λίρας που έγινε φθηνότερη με την τελευταία νομισματική κρίση. Η αξία των βάσεων παραγωγής και απασχόλησης της Τουρκίας έγινε φθηνότερη.
Γίνονται πιο εύκολο να αγοραστούν από τους ξένους, καθώς η αξία του δολαρίου, του ευρώ και της στερλίνας στα χέρια τους αυξήθηκε σε σύγκριση με την τουρκική λίρα.
Το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας της Τουρκίας βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Wealth Fund.
Ο Erişah Arıcan είναι ο Αντιπρόεδρος του Wealth Fund και ο de facto διαχειριστής (επειδή ο διαχειριστής ορίζεται ως ο Πρόεδρος Erdoğan).
Ο Arıcan είναι επίσης επικεφαλής της Borsa Istanbul και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της JCR Avrasya, του μοναδικού οργανισμού αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας που είναι εξουσιοδοτημένος από τον Οργανισμό Τραπεζικού Κανονισμού και Εποπτείας (BDDK).
Μεταξύ εκείνων που επόπτευσε την διδακτορική του διατριβή ήταν ο γαμπρός του Ερντογάν Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος ήταν πρώην υπουργός Οικονομικών και Οικονομικών.
Ως εκ τούτου, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι σύντομα θα δούμε τη συνεργασία των ΗΑΕ, ίσως τον έλεγχο, στα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία της Τουρκίας.
Υπάρουν όμως και άλλα ζητήματα που αποκαλύπτει το yetkinreport που αφορούν τον Οσμάν Καβαλά.
«Η νομισματική κρίση, η οποία προηγουμένως ξέσπασε με ένα μόνο μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ στο Twitter το 2018, αντιμετωπίστηκε με την απελευθέρωση του πάστορα Άντριου Μπράνσον.
Το οικονομικό-πολιτικό πρόβλημα με τη Γερμανία λύθηκε και με την απελευθέρωση του Τουρκο-Γερμανού δημοσιογράφου Deniz Yücel. Ας δούμε πώς θα επηρεάσει τις σχέσεις της ΕΕ με τον Ερντογάν η απελευθέρωση του Καβαλά από την ανεξάρτητη τουρκική δικαιοσύνη –η οποία τον έχει ήδη φυλακίσει για πείσμα. Ίσως σε αυτή, ίσως στην επόμενη ακρόαση.
Γνωρίζουμε ότι ο Sedat Peker φιμώθηκε από τη σίγαση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Δεν θα ήταν προφητεία να πούμε ότι θα υπάρξει περαιτέρω μείωση της υποστήριξης προς την Αδελφότητα με τις συμφωνίες που έγιναν με τα ΗΑΕ.
Υπάρχει όμως μια ακόμη λεπτομέρεια που συμπληρώνει την εικόνα. Εξελίξεις όπως η συμφωνία με τα ΗΑΕ και η προσέγγιση με το Ισραήλ μπορεί επίσης να επηρεάσουν την ανοιχτή υποστήριξη της κυβέρνησης Ερντογάν στη Χαμάς στην Παλαιστίνη.
Το γεγονός ότι η Βρετανία έβαλε την Τουρκία στη «μαύρη λίστα» λόγω των δραστηριοτήτων της Χαμάς και κατόπιν αιτήματος του Ισραήλ δεν είχε σημασία στην πράξη, αλλά είχε πολιτικό νόημα. Συνοπτικά, οι συμφωνίες που επετεύχθησαν με τα ΗΑΕ φαίνεται να μειώνουν την υποστήριξη της Τουρκίας στη Χαμάς.
Όταν μιλάμε για τη στροφή από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αδελφότητα του Χρήματος, μιλάμε για όλα αυτά.»
¨Οπως όλα δείχνουν ο Ρ.Τ.Ερντογάν πραγματοποιεί «στροφή» στις πολιτικές του προκειμένουν να επιβιώσει, δυστυχώς μαζί με αυτόν αλλαγή πορείας θα κάνουν και οι όποιοι «σύμμαχοί» μας.
Είναι έτοιμοι στην Αθήνα για κάτι τέτοιο; Γιατί έχουμε την αίσθηση ότι δεν πολυκατάλαβαν τι συμβαίνει.