Σε μια κρίσιμη περίοδο που η Τουρκία δείχνει τα “δόντια” της σε Κύπρο και Αιγαίο, οι ελληνικές ΕΔ στερούνται σημαντικού αριθμού ισχυρών ρωσικών οπλικών συστημάτων λόγω του αυτοεμπάργκο που η Ελλάδα έχει επιβάλλει στον εαυτό της προς τέρψη των δυτικών “συμμάχων” λόγω της ουκρανικής κρίσης.

Το ερώτημα είναι βέβαια αν οι “συμμαχοι” θα της προσφέρουν κάποια στήριξη σε περίπτωση ένοπλης αντιπαράθεσης με την Τουρκία, αλλά αυτό είναι κάτι που μάλλον αποκλείεται.

Κάτι που το καταδεικνύει και η φράση του νέου γ.γ. του ΝΑΤΟ Γες Στόλτενμπεργκ την οποία εξεστόμισε μετά την παρακολούθηση της άσκησης Πυρπολητής την περασμένη εβδομάδα: “Δεν θεωρώ ότι η άσκηση στρέφεται καθ’οιονδήποτε τρόπο κατά ενός συμμαχικού κράτους (σ.σ.: της Τουρκίας) και γι αυτό ήρθα και την παρακολούθησα” (σχόλιο defencenet.gr: Οχι, την κάναμε για να … προβάρουμε απόβαση στη  Κριμαία για την απελευθέρωση των οικρανικών εδαφών!)

Εν πάση περιπτώσει ο Δ.Αβραμόπουλος παρά το γεγονός ότι ήταν ο πλέον μετριοπαθής μεταξύ των συναδέλφων του του ΝΑΤΟ, έναντι της Ρωσίας σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της ουκρανικής κρίση, δεν ξέφυγε “ούτε γραμμή” από την αμερικανική οδηγία, ενώ οι υπηρεσίες του κρατούσαν από τον Σεπτέμβριο του 2013 τον φάκελο για την προμήθεια ανταλλακτικών για τα Zubr.

Παρά το γεγονός ότι από τις αρχές Δεκεμβρίου 2013 είχε υπογραφεί στην Αθήνα η ελληνορωσική συμφωνία αμυντικής συνεργασίας μεταξύ του Σ.Σοιγκού και του Δ.Αβραμόπουλου η διακρατική αυτή συμφωνία δεν στάλθηκε στην Βουλή προς επικύρωση, παρά μόνο πριν από … 15 ημέρες!

Επρόκειτο για διακρατικη΄συμφωνία-πλαίσιο η οποία καθορίζει και κωδικοποιεί τις δαδικασίες προμήθειας παντώς φύσεως ρωσικού αμυντικού υλικού είτε ανταλλακτικών είτε νέων οπλικών συστημάτων.

Είχε συμφωνηθεί αλλά δεν υπογράφτηκε και δεν πέρασε από την Βουλή, μέχρι το Φεβρουάριο που ξέσπασε η ουκρανική κρίση και εν συνεχεία οι ΗΠΑ επέβαλαν άτυπο εμπάργκο και το καλοκαίρι η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις (παρ’όλα αυτά η Πολωνία αγόραζε κανονικά ανταλλακτικάενώ και οι ΗΠΑ ολοκλήρωσαν την αγορά 30 Μil Mi-117 για τον Στρατό του Αφγανιστάν.

Μόνο η Ελλάδα δεν αγόρασε ούτε…βίδα ρωσικού συστήματος και βεβαίως δεν επικύρωσε την διακρατική συμφωνία.

Μόλις προ δύο εβδομάδων ο Δ.Αβραμόπουλος θέλοντας να κλείσει το θέμα την έστειλε στη Βουλή προς επικύρωση (για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι είχε στείλει και είχε υπογραφεί από τον Δεκέμβριο η Follow-on-Support για τους S-300PMU1).

Τα Zubr τα οποία φάνηκε στην άσκηση “Πυρπολητής” την περασμένη εβδομάδα ότι παίζουν τον κεντρικό ρόλο σε επιχειρήσης ανακατάληψης, νησιών στο Αιγαίο, μετά την πυρκαγιά του 2012 που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα ενός από αυτά (άλλη σκοτεινή ιστορία…) αναμένουν ακόμα να αγοραστούν ανταλλακτικά (προϋπολογισμός επιπέδου “φυστικιών” κάπου 8 εκατ. ευρώ)) οι ελαστικές φούστες επάνω στις οποίες πλέει/ίπταται το αερόστρωμνο και παρά το γεγονός ότι ο φάκελος βρισκόταν πό πέρσι τον Σεπτέμβριο στο γραφείο συνεργάτη του Δ.Αβραμόπουλου, ουδέποτε προωθήθηκε για υπογραφή.

Αν πάθει κάτι το ένα και μοναδικό αερόστρωμνο που είναι σε ενέργεια, ολόκληρο το σχέδιο ανακατάληψης νησιών ιαι βραχονησίδων, πάει στα σκουπίδια…

Και αυτό είναι μόνο ένα μέρος της όλης ζημιάς: Το 50% της ελληνικής αεράμυνας κινδυνεύει να βρεθεί εκτός λειτουργίας,

Από τις δύο συστοιχίες S-300PMU1 στην Κρήτη μόνο η μία είναι σε λειτουργία (αυτή που έκανε την βολή τον Δεκέμβριο, ενώ τα Tpr-M1 της Αεροπορίας απλά δεν λειτουργούν.

Όταν αφήνεις την Κρήτη στην οποία εδρεύει η αφρόκρεμα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τα F-16 block 52 plus και η βάση της Σούδας χωρίς αντιαεροπορική κάλυψη, καθώς οι S-300 PMU-1 και τα TOR-M1 δεν λειτουργούν, τότε το εμπάργκο στα ρωσικά όπλα καταδεικνύει ένα έγκλημα σε βάρος της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας.

Τα ανταλλακτικά τελειώνουν, η προγραμματισμένη προμήθεια βλημάτων δεν έγινε ποτέ και οι επιθεωρήσεις είναι στα… αζήτητα. Εκτιμάται πώς αν συνεχιστεί το εμπάργκο στα ρωσικά όπλα είναι ζήτημα να λειτουργούν 10 από τους συνολικά 25 εκτοξευτές των Tοr-M1.

Σημαντικό πλήγμα για την ασφάλεια των νησιών και του Έβρου είναι και η έλλειψη ανταλλακτικών για τα OSA-AKM και τα FAGOT (αντιααρματικά), τα οποία κινδυνεύουν να είναι… άσφαιρα. Πρόκειται για συστήματα παλιά και απαιτείται συνεχής ροή ανταλλακτικών, κάτι που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.

Το ίδιο ισχύει και για τα ελαφρά αντιαποβατικά/αντιαρματικά/αντιαεροπορικά (πραγματικό “εργαλείο” για όλες τις δουλειές) συστήματα ZU-23-2.     

Όσον αφορά στα Kornet, έπρεπε να ξεκινήσουν οι προμήθειες των ανταλλακτικών σε εφαρμογή της FOS, που έχει περάσει από τη Βουλή και προβλέπει και την αναβάθμιση του άλλα και αυτό έχει παγώσει μέχρι… νεοτέρας.

Εν ολίγοις τα πράγματα είναι απογοητευτικά και δηιουργούνται απορίες πως θα ανταπεξέλθουν οι ελληνικές ΕΔ στις τουρκικές προκλήσεις όταν δεν λειτουργούν απαραίτητα για την άμυνα της χώρας οπλικά συστήματα. Μήπως θα έρθουν οι Αμερικανοί να σκοτωθούν για εμάς αν χρειαστεί; Δεν το νομίζουμε.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ