Οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί στίς 2 Νοεμβρίου του 1943 και στίς 25 Σεπτεμβρίου του 1944 έφυγαν για την Ρόδο, αφού ανετίναξαν την εκκλησία της Μεγάλης Παναγιάς του Κάστρου, όπου είχαν πολεμοφόδια. Η Σύμη ελεύθερη πλέον, όχι όμως και τα άλλα νησιά. Τις μέρες προ της 8ης Μαiου του 1945 η κατάσταση στη Σύμη ήταν περίπου η εξής: Ο κόσμος όλος χαρά και ενθουσιασμό, όμως στα ερείπια και στη μεγάλη ένδεια.

Με διοικητή τον Άγγλο ταξίαρχο Moffat υπήρχαν στρατιωτικές δυνάμεις, 15-16 χιλιάδες, Άγγλοι, Νεοζηλλανδοί, η 281η Ινδική δύναμη και όλος ο ένδοξος ιερός λόχος,  υπό τον συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγκάντε. Υπήρχε στόλος από δύο Ελληνικά αντιτορπιλικά, 3 Αγγλικά, πάνω απο 10 τορπιλάκατοι, τα λεγόμενα Μ.L{EM-EL}, 4 Γαλλικά πλοία και αρκετά αποβατικά και μεταγωγικά.

Την 7ης Μαiου ο γερμανός στρατιωτικός διοικητής Otto Wagener ήλθε σε διαπραγματεύσεις με τον Άγγλο στρατηγό Πάτζετ για την παράδοση των νησιών. Την επόμενη, 8 Μαίου 1945 μια γερμανική τορπιλάκατος χωρίς οπλισμό, έφερε τον Γερμανό στρατηγό, που ανοικτά από το μικρασιατικό ακρωτήρι Αλωπός, επιβιβάστηκε σε αγγλικό αντιτορπιλικό και συνοδεία Ελληνικού αντιτορπιλικού έφθασε στη Σύμη και αποβιβάστηκε στη ξύλινη τότε αποβάθρα στο Ρολόι.

Τον υποδέχθηκαν εκεί ο άγγλος συνταγματάρχης Acland με τον υπασπιστή του και με τιμητικό άγημα στρατού. Πεζή έφθασαν στον δεύτερο όροφο παρακειμένου κτιρίου, που επί Ιταλικής κατοχής ήταν Ειρηνοδικείο και εκεί υπεγράφη το πρωτόκολλο παράδοσης της Δωδεκανήσου στους συμμάχους. Λέγεται, ότι ο Wagener ζήτησε να γίνει η παράδοση στους Έλληνες αλλά δε το δέχτηκαν οι Άγγλοι…(ιστορική αναδρομή από το symi.gr)

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ