Κενού περιεχομένου “παπάτζες” αποδεικνύονται τελικά οι δήθεν “αποκαλύψεις” για “μεσάζοντες” και “μίζες” στην υπόθεση της πώλησης πλεονασματικών πυρομαχικών από την Ελλάδα στην Σαουδική Αραβία.

Και αυτό γιατί ο μεν Βασίλης Παπαδόπουλος, είναι ο εκπρόσωπος της Σαουδικής Αραβίας και “με την βούλα” του Ριάντ, όπως αποδείχθηκε με σχετικά έγγραφα, η δε αναφορά του στο συμβόλαιο πώλησης πλεονασματικού υλικού αξίας 64 εκατ. ευρώ (η μεγαλύτερη εξαγωγή ελληνικού στρατιωτικού υλικού μετά τις πωλήσεις της τότε ΕΒΟ στο Ιράκ την δεκαετία του ’80) έγινε με απαίτηση της Σαουδικής Αραβίας!

Ο συγκεκριμένος, είναι γνωστός επιχειρηματίας με καλές διασυνδέσεις στο χώρο της Μέσης Ανατολής και με “verification” από πολλές μοναρχίες του Κόλπου, όπως π.χ. από την Ιορδανία.

Από εκεί και πέρα η υπόθεση είναι πολύ απλή: Πριν από 15 μήνες περίπου, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας έβγαλε έναν κατάλογο πλεονάζοντος πολεμικού υλικού με την ελπίδα να πουληθούν και να συγκεντρωθούν κάποια κονδύλια  για να κλείσουν “τρύπες” σε στρατιωτικά ασφαλιστικά ταμεία, σε δαπάνες για την διαβίωση του προσωπικού κλπ.

Ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν και οι περισσότεροι δεν είχαν τις κατάλληλες πιστοποιήσεις για να ληφθούν σοβαρά υπ’όψιν.

Ενας από αυτούς που ανταποκρίθηκαν ήταν ο Βασίλης Παπαδόπουλος, επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στο χώρο της Μέσης Ανατολής.

Το αρχικό αίτημα του Β.Παπαδόπουλου, ήταν να αγοραστεί ποσότητα πυρομαχικών (300.000 βλήματα των 105 χλστ. που ήταν απόθεμα για τα πυροβόλα των παλαιών αρμάτων μάχης Μ48A5), για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας.

Η ΓΔΑΕΕ και ο διευθυντής της, απόστρατος αντιναύαρχος Κυριάκος Κυριακίδης, του ζήτησαν όλες τις εξουσιοδοτήσεις και όλα τα πιστοποιητικά τελικού χρήστη από το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας προκειμένου να προχωρήσουν σε συζητήσεις μαζί του.

Ετσι, λοιπόν, όταν έφερε ο Β.Παπαδόπουλος τα απαραίτητα πιστοποιητικά από την Σαουδική Αραβία με την σφραγίδα του βασιλιά, ξεκίνησε η διαδικασία πώλησης, η οποία μάλιστα μεγεθύνθηκε εν συνεχεία, όταν από το Ριάντ ζητήθηκαν, πάντα μέσω του ιδίου συμβολαίου και της ιδίας σύμβασης 4.000 αεροπορικές βόμβες ελεύθερης πτώσης Μκ 82. Και αυτά πυρομαχικά, βρίσκονται σε αφθονία στην ΠΑ και πολύ κοντά στην ημερομηνία λήξης των πυρομαχικών.

Εδωσαν και εδώ την έγκρισή τους οι ΗΠΑ (απαραίτητη η έγκριση των ΗΠΑ αφού πρόκειται για υλικό προέλευσης ΗΠΑ) και προχώρησε μετά από 1 χρόνο περίπου η υπογραφή του συμβολαίου.

Τονίζεται ότι είναι αδύνατον να πωληθεί πολεμικό υλικό σε αραβική χώρα χωρίς την ύπαρξη του οιουδήποτε ενδιάμεσου, ενώ σε ορισμένα κράτη, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η ανάγκη ύπαρξης “εκπροσώπου” που θα  μεσολαβήσει στην αγορά, είναι υποχρεωτική: Απαγορεύεται να πουλήσει κάποιος απ’ευθείας στο Εμιράτο, αν δεν περάσει από κάποιες από τις εμιρατιανές εταιρείες που είναι εγκεκριμένες να αγοράζουν στρατιωτικό υλικό.

Από αυτές τις εταιρείες, οι οποίες ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια του εμίρη, αλλά “φιλοξενούν” δεκάδες εκπροσώπους, στιλ “Παπαδόπουλου”, αγοράζει εν συνεχεία τα ΗΑΕ πολεμικό υλικό.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Σαουδική Αραβία.

Σε τελική ανάλυση στον χώρο των αγοραπωλησιών πολεμικού υλικού, ο αγοραστής κάνει κουμάντο ποιος θα αναφέρεται στο συμβόλαιο. Αν θα είναι ο “Παπαδόπουλος” ή ο οποιοσδήποτε άλλος.

Και έχει αποδειχθεί ότι ο ασφαλέστερος τρόπος να απωλεσθεί μία πώληση πολεμικού υλικού σε αραβική χώρα, είναι η προσπάθεια παράκαμψης του “ενδιάμεσου κρίκου”.

Να αναφέρουμε το ναυάγιο της πώληση επίσης πυρομαχικών των ΕΑΣ στην αμπουνταμπιανή IGG, ύψους 75 εκατ. δολ., επειδή κάποιοι είχαν την φαεινή ιδέα να… αφαιρέσουν τους “ενδιάμεσους κρίκους” (προς ίδιον όφελος φυσικά).

 Αυτή η πώληση απλά δεν έγινε ποτέ.

Ας ερωτηθεί η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρώην αναπληρώτρια υπουργός Εθνικής Αμυνας, Φ.Γεννηματά. Κάτι ξέρει για το θέμα…

Στις αραβικές χώρες, ο μεσιτεία και ο “ενδιάμεσος κρίκος” είναι θεσμοθετημένα. Είναι τα “μονοπάτια” που οδηγούν στο παλάτι ή στο προεδρικό μέγαρο που θα υπογράψει την προμήθεια.

Τόσο απλά.

Αλλωστε αυτοί βάζουν το χρήμα, αυτοί κάνουν κουμάντο για το πού θα μοιράσουν το χρήμα τους.

Το ότι είναι διακρατική η συμφωνία δεν λέει απολύτως τίποτα.

Σε τελική ανάλυση και στην ελληνοαμερικανική συμφωνία αναβάθμισης των F-16, μπορεί να είναι διακρατική η συμφωνία (αν υπάρξει συμφωνία γιατί φαίνεται ότι αρχίζει να επικρατεί η λογική στο ΓΕΑ), αλλά οι άνθρωποι της Lockheed Martin στην Ελλάδα την έκλεισαν. Δεν πουλάνε οι ΗΠΑ. H LM πουλάει και το κράτος των ΗΠΑ εγγυάται.

Κάποιοι λένε ότι “Τα πυρομαχικά τα αγόρασαν για να τα ρίχνουν στους Χούτι στην Υεμένη”. 

“Λυπηρόν, αλλά αδιάφορον” όπως λέει και μια ατάκα παλιάς ελληνικής ταινίας.

Αν ήταν το κάθε κράτος να αναλύει το πού θα χρησιμοποιηθούν τα όπλα ή τα πυρομαχικά που θα πουλήσει σε κάποιο άλλο κράτος, τότε κανείς δεν θα πούλαγε πουθενά.

Από εκεί και πέρα έχουμε το θέμα του… Ταξίαρχου που υποτίθεται διαφώνησε.

Κατ’αρχήν δεν υπήρξε ποτέ καμία αναφορά κανενός Ταξίαρχου για το θέμα.

Ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει, ούτε θα υπάρξει αφού δεν υπάρχει αντικείμενο και ότι γράφτηκε είναι απόλυτα ψευδές.

Υπήρξε ένας Ταξίαρχος, ο εν λόγω της υπόθεσης, που θεώρησε σωστό και σκόπιμο να συστήνει… μεταφορικές εταιρείες στους Σαουδάραβες για να μεταφέρουν τα πυρομαχικά. Δεν ήταν δουλειά του. Το ότι είναι κάποιος αξιωματικός δεν τον απαλλάσσει  από τέτοια “φάουλ”.

Κάποτε ένας άλλος Ταξίαρχος στο ΓΕΣ πλαστογράφησε ένα ΦΕΕ (Φύλλο Επιτελικής Ενημέρωσης) επειδή ήθελε να πουλήσει (με το αζημίωτο φυσικά) μια ποσότητα παλαιών πυρομαχικών σε… έμπορο χαλκού και έτσι να μην πουληθούν τα παλιά πυρομαχικά (σφαίρες διαμετρήματος 0,303 ιντσών) στους Αμερικανούς που τα είχαν ζητήσει επίσημα.

Η υπόθεση εκτός από διπλωματικό επεισόδιο με τις ΗΠΑ, παραλίγο να οδηγήσει και σε παραίτηση του τότε Β’Υπαρχηγού του ΓΕΣ.

Η πλαστογραφία αποκαλύφθηκε όταν κάποιοι επέμειναν να ρωτήσουν τον Β’Υπαρχηγό γιατί εισηγήθηκε αρνητικά την πώληση των άχρηστων πυρομαχικών στις ΗΠΑ, ενώ ο υπουργός είχε υπογράψει θετικά και αυτός απάντησε “Μα, δεν υπάρχει πουθενά η υπογραφή του υπουργού”!

Την είχε κρύψει ο επιτήδειος Ταξίαρχος βγάζοντας αντίγραφο στο οποίο είχε κρύψει με μια κόλλα χαρτί την υπογραφή του υπουργού!

Οχι ότι ο συγκεκριμένος Ταξίαρχος της υπόθεσης της Σαουδικής Αραβίας, είχε τίποτα κακό στο μυαλό του, αλλά σίγουρα υπερέβη την αρμοδιότητά του.

Σε ότι αφορά το ότι στις 12 Ιουνίου του 2017 ο πρόξενος της Ελλάδας στο Ριάντ εμφανίζεται να έχει αποστείλει έγγραφο στο οποίο ανέφερε ότι “Σαουδάραβες στρατιωτικοί δήλωσαν πλήρη άγνοια για δραστηριότητα Παπαδόπουλου και εξέφρασαν επιθυμία συνομιλίες να γίνονται Government to Government”, αυτά, για όσους ξέρουν τον χώρο είναι ύποπτες “αερολογίες”.

Οταν υπάρχει η υπογραφή του εκπροσώπου του βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας και του σαουδαραβικού υπουργείου Αμυνας σε μια τέτοια σύμβαση και κατονομάζουν τον Β.Παπαδόπουλο ως εκπρόσωπό τους όλα τα άλλα είναι άσχετα. Οσο για το αν είναι ο συγκεκριμένος εμφανίζεται να θέλει να πουλήσει όπλα των ΕΑΣ στην… Κένυα, αυτό μόνο καλό είναι.

Μακάρι να υπήρχαν άλλοι 100 “Παπαδόπουλοι” και να πουλούσαν σε διάφορα κράτη της υφηλίου ελληνικά όπλα, όπως κάνουν δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα οι διάφοροι εκπρόσωποι-μεσάζοντες αμερικανικών, γαλλικών, γερμανικών ιταλικών κλπ. εταιρειών κατασκευής αμυντικών συστημάτων.

Το χειρότερο ποιο είναι; Αυτό που είπε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Π.Καμμένος: “Τα χρήματα δεν εκταμιεύτηκαν”. 

Αν όντως ναυαγήσει και αυτή η πώληση παλαιών πυρομαχικών και η χώρα χάσει 64 εκατ. ευρώ, ε, τότε ισχύει το “Δεν υπάρχει ελπίδα”…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ