Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για «ημέρες Πιουριφόϊ» στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, αλλά νομίζουμε ότι η θητεία του Τ.Πάιατ στην Ελλάδα θα ξεπεράσει ακόμα και αυτόν τον μεγάλο Αμερικανό διπλωμάτη που υπηρέτησε στην Ελλάδα το 1950-1953, ο οποίος άλλωστε ήταν και εκπρόσωπος αυτών που μας είχαν διασώσει από την σταλινική λαίλαπα στον Εμφύλιο 1946-1949.

Οι στιγμές, όμως χθες στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας θυμίζουν μάλλον περισσότερο «κράτος-μπανανία» της δεκαετίας του ’60 και του ’70: Ολόκληρη η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, απέδωσε τιμές και αποχαιρέτησε έναν απλό ΑΚΑΜ (Ακόλουθο Αμυνας).

Οσο «απλός» μπορεί να είναι ένας ΑΚΑΜ των ΗΠΑ, στην Ελλάδα, φυσικά!

Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι τον συμπαθέστατο πλοίαρχο (και πολύ ικανό στη δουλειά του) Ρόμπερτ Παλμ, μέχρι χθες Ακόλουθο Άμυνας της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, του απέδωσαν τιμές και παράσημα οι εξής: Υπουργός Εθνικής Αμυνας, Πάνος Καμμένος, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης, Αρχηγός ΓΕΣ, αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, Αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης, Αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος, Χρήστος Χριστοδούλου, ο διευθυντής του γραφείου του ΥΕΘΑ, απόστρατος αντιπτέραρχος Θ.Συμεωνίδης και άλλοι πρεσβευτές, υπασπιστές κλπ.!

Θα έλεγε κανείς ότι μας… βοήθησε να ανακαταλάβουμε την βόρεια Κύπρο, να απελευθερώσουμε την Βόρειο Ηπειρο και-τουλάχιστον-να πολιορκήσουμε την… Πόλη.

Βασικά το μόνο που βοήθησε ήταν να πουλήσει στην Ελλάδα τα προϊόντα των αμερικανικών εταιρειών. Δηλαδή, έκανε καλά τη δουλειά του (για τις ΗΠΑ, φυσικά).

Στάθηκε, βέβαια, τίμια και με αξιοπρέπεια απέναντί μας. Με την συμπάθεια που δείχνουν οι ιεραπόστολοι-όχι όλοι-στους ιθαγενείς. Μέχρι εκεί…

Αλλο πράγμα η απόδοση τιμών σε έναν φίλο και σύμμαχο και άλλο η δουλοπρέπεια, κύριοι του υπουργείου. Μια στοιχειώδης αντιστοιχία τιμηθέντος και «απονεμητών» δεν θα έβλαπτε…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ