Τι αποκάλυψε ο ΥΕΘΑ Ν.Παναγιωτόπουλος για το νέο μαχητικό της ΠΑ και τις νέες φρεγάτες του ΠΝ
Οι ελληνικές ΕΔ έχουν θέσει ως πρώτη προτεραιότητα το νέο μαχητικό το οποίο θα πρέπει να επιλέξει η ΠΑ μέχρι το 2023 και τη νέα φρεγάτα με την οποία θα πρέπει να ενισχυθεί άμεσα… χθες το ΠΝ.
Σε αποκαλύψεις για το μέλλον των εξοπλιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προχώρησε ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ ο Υπουργός Άμυνας είπε πως θα συνεχιστούν τα περίπου 300 προγράμματα που τρέχουν και έχουν να κάνουν με την συντήρηση αλλά και την αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε ότι αφορά τα νέα προγράμματα, χωρίς να τα κατονομάσει, είπε πως θα εξεταστούν με μεγάλη προσοχή τα σενάρια που έχει στα χέρια της η πολιτική Ηγεσία.
Φυσικά πρόκειται για τα νέα μεγάλα προγράμματα που αφορούν στην απόκτηση του νέου μαχητικού αεροσκάφους που μάλλον θα είναι το F-35 αλλά και για την αγορά νέων φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό, η οποία προορίζεται να γίνει από την Γαλλία.
Η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ θέλει να επιτύχει την αύξηση των διαθεσιμοτήτων και να ολοκληρώσει την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων που πάντα εξαγγέλλεται αλλά ποτέ δεν γίνεται.
Η κυβέρνηση θα ρίξει βάρος και στην Αμυντική Βιομηχανία την οποία θέλει να αναπτύξει. Μάλιστα όπως φαίνεται στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να πάρει κάποιο έργο και για το F-35 η ΕΑΒ μετά την αποχώρηση της Τουρκίας από το πρόγραμμα, κάτι πάντως που μάλλον είναι εξαιρετικά δύσκολο πια.
Σημειώνεται ότι αλλάζουν όλα στον σχεδιασμό της ΠΑ μετά το «πάγωμα» παραλαβής των F-35 από την Τουρκία.
Ο σχεδιασμός της ΠΑ «απελευθερώνεται» γιατί μέχρι το 2027-2030 η Τουρκία δεν πρόκειται να παραλάβει stealth μαχητικό 5ης γενιάς τουλάχιστον με την υπάρχουσα κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί.
Τότε όμως οι Τούρκοι θα εισάγουν σε υπηρεσία το TF-X μεταξύ 2027-2030, το οποίο θα είναι μαχητικό stealth 5ης γενιάς εγχώριας κατασκευής. Ήδη η Άγκυρα έχει επιταχύνει την σχεδίαση και την ανάπτυξή του ώστε να εισαχθεί σε υπηρεσία εντός μιας δεκαετίας από σήμερα.
Μάλιστα εν αρχή το T-FX προορίζονταν για συμπληρωματικό του F-35 αλλά τώρα τα σχέδια αλλάζουν και κατά τα φαινόμενα θα αποτελεί τον «κορμό» της μελλοντικής ΤΗΚ.
Στο μεταξύ όμως η τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ) θα προχωρήσει στην ενδιάμεση λύση προμήθειας μαχητικών 4++ γενιάς ,τουλάχιστον 2 μοίρες.
Για να τα αποκτήσουν είτε θα αναβαθμίσουν ένα μέρος των F-16 σε επίπεδο Viper (αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το είδος των κυρώσεων διότι θα απαιτηθεί αμερικανικό ραντάρ AESA) είτε θα αγοραστούν νέα μαχητικά 4++ από άλλο προμηθευτή (πχ από Ρωσία ή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι τα ευρωπαϊκά Eurofighter).
Το χειρότερο σενάριο για την Ελλάδα είναι η Τουρκία να πάρει τα Su-35 τα οποία σε αποστολές αέρος-αέρος δεν θα έχουν αντίπαλο στον ουρανό του Αιγαίου.
Τα Su-35 εκτός των εξωπραγματικών ικανοτήτων τους διαθέτουν και το ραντάρ AESA Irbis-E το οποίο μπορεί να κάνει και ηλεκτρονικό πόλεμο ενώ είναι δοκιμασμένο στην μάχη εν προκειμένω στην Συρία.
Συν τοις άλλοις είναι οικονομικό το ρωσικό μαχητικό αφού η κάθε μονάδα στοιχίζει 50 εκατομμύρια δολάρια χωρίς οπλισμό.
Αν η Άγκυρα προχωρήσει στην επιλογή του Eurofighter και πάλι τότε θα είναι απόλυτα συγκρίσιμο με το F-16 Block 70 αλλά θα υπερισχύει μόνο στην ταχύτητα.
Το F-16 διαθέτει AESA ενώ το Eurofighter δεν έχει. Ακόμα δεν έχει προχωρήσει η εγκατάσταση ραντάρ AESA στο συγκεκριμένο μαχητικό.
Έτσι λοιπόν οι δυνατότητες αερομαχίας που έχει μειώνονται από την έλλειψη ραντάρ ΑΕSA.
Αν εξομαλυνθούν σε κάποιο επίπεδο οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις τότε θα βάλουν ραντάρ AESA στα F-16 ή θα αναπτύξουν το δικό τους ραντάρ ΑESA όπως είναι στο πρόγραμμά τους να κάνουν πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αποκλείεται να ξεκινήσει η εγκατάστασή του πριν την παρέλευση 5-7ετίας από σήμερα ή θα προμηθευτούν το ραντάρ από κάπου αλλού εκτός ηπα για τα F-16, πχ. Σουηδία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ότι η ΠΑ πλέον μπορεί να οδεύσει σε μια αγορά ή ενοικίαση, σε μια προμήθεια νέου μαχητικού αεροσκάφους χωρίς να είναι αναγκαστικά 5ης γενιάς αν θεωρήσουμε αυτονόητο πως πάμε προς μαχητικά δυτικής κατασκευής 4++ γενιάς ανώτερων δυνατοτήτων από το F16 block 70 Viper και τέτοια είναι το Rafale F4 που αναπτύσεται τώρα και είναι ίδιας έκδοσης με αυτό που προμηθεύτηκε το Κατάρ και διαθέτει ραντάρ AESA.
H γαλλική υπηρεσία αμυντικών προμηθειών DGA, έλαβε το πράσινο φως από τον υπουργό Άμυνας της Γαλλίας, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν πριν μερικούς μήνες για να ξεκινήσει το εξαετές πρόγραμμα ανάπτυξης του νέου Rafale F4, το οποίο θα ενσωματώνει νέες τεχνολογικές καινοτομίες και επιχειρησιακές δυνατότητες, θα διαθέτει νέο κινητήρα, ενώ θα το εξοπλίσουν τα πλέον σύγχρονα αεροπορικά όπλα.
Θεωρείται η γαλλική απάντηση στα βασικά μαχητικά 4++ γενιάς, το Su-35 και στο αμερικανικό F-15EX.
Το Rafale F4 θα «χτιστεί» πάνω στο Rafale F3-R η ανάπτυξη του οποίου ολοκληρώθηκε. Στόχος για το Rafale F4 είναι να πετάξει το 2023 και να είναι προς διάθεση για τη γαλλική Αεροπορία και τη διεθνή αγορά το 2025.
Δεν αποκλείεται η λύση του F-15EX με ραντάρ ΑESA η ακόμα και του F/A-18E/F που επίσης διαθέτει ραντάρ AESA.
Σε κάθε περίπτωση η μη απόκτηση μαχητικού 5ης γενιάς από την Τουρκία μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’30 κάνει πιο δύσκολο για την Τουρκία να επιτύχει ένα πρώτο αιφνιδιαστικό πλήγμα και διατηρεί το μέγεθος της απειλής στα επίπεδα της «συμβατικής» και αντιμετωπίσιμης, από το νυν δίκτυο αεράμυνας επίγειο και εναέριο.
Να σημειώσουμε επίσης ότι το ενδιαφέρον του ΠΝ για την απόκτηση των γαλλικών φρεγατών νέας τεχνολογίας Belh@raείναι δεδομένο.
Τα σκάφη αυτά αποτελούν ότι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η γαλλική ναυπηγική τεχνολογία σήμερα, και το πρώτο σκάφος για το γαλλικό Ναυτικό αναμένεται να είναι έτοιμο το 2023.
Την ίδια ώρα η ανάγκη εξοπλισμού των υποβρυχίων Type 214 με νέες τορπίλες είναι κάτι παραπάνω από πιεστική με τις γαλλικές τορπίλες F-21 να είναι ένα από τα φαβορί για τον εξοπλισμό τους.
Με την σχετική επιστολή η γαλλική πλευρά έχει στα χέρια της ουσιαστικά μια παραγγελία ενός υποψηφίου πελάτη και τώρα θα αναζητήσει χρηματοδότηση, για το ελληνικό πρόγραμμα.
Σημειώνεται ότι το κόστος της προμήθειας δύο φρεγατών Belh@arra ανέρχεται σε 1,3 δισ. ευρώ, ποσό στο οποίο όμως δεν περιλαμβάνονται καθόλου τα οπλικά συστήματα, ως μονάδες πυρός και αποθέματα πυραύλων, τορπιλών κ.λπ. Αυτό σημαίνει πρακτικώς ότι με την εγκατάσταση των οπλικών συστημάτων, το κόστος ξεπερνά το 1,5 δισ. ευρώ!
Η φρεγάτα Belh@rra έχει μήκος περίπου 121 μέτρα, εκτόπισμα 4.200 τόνους και θα είναι εξοπλισμένη με το νέο ραντάρ ενεργής φασικής διάταξης Sea Fire της εταιρείας Thales με τέσσερα πάνελ τοποθετημένα περιμετρικά του κυρίου ιστού αισθητήρων, Σύστημα Διαχείρισης Μάχης τύπου Setis και το συρόμενο σόναρ τύπου CAPTAS-4 της εταιρείας Thales.
Το πλοίο θα έχει πλήρωμα 125 άτομα και προωθείται από συνδυασμό κινητήρων τεσσάρων diesel (CODAD – Combined Diesel and Diesel) επιτυγχάνοντας ταχύτητα 27-29 κόμβους.
Το πλοίο θα είναι εξοπλισμένο με ένα κύριο πυροβόλο των 76 χλστ της OTO MELARA (εναλλακτικά θα μπορεί να είναι εξοπλισμένο με πυροβόλο των 127 χλστ), 16 εκτοξευτές πυραύλων Aster 30 ή εναλλακτικά θα μπορεί να φέρει πυραύλους Mica VL, 8 πυραύλους επιφανείας-επιφανείας MM 40 Block III Exocet, έξι τορπιλοσωλήνες εξοπλισμένες με τορπίλες MU90, δύο πυροβόλα των 20 χλστ και ένα ελικόπτερο ναυτικής συνεργασίας.
Θέση μας είναι ότι οι Belh@rra είναι ακριβές, περιορισμένου εκτοπίσματος για επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το κυριότερο είναι «μακρινό όνειρο» αφού συντομότερα από το 2026 είναι πρακτικά αδύνατο να ενταχθεί το πρώτο πλοίο στο ΠΝ.
Η λύση, μία και μοναδική για την απόκτηση σοβαρού πολεμικού πλοίου για επιχειρήσεις στην Α.Μεσόγειο είναι οι FREMM, ναυπήγησης του ιδίου ομίλου. Ετοιμοπόλεμα πλοία, δοκιμασμένα σε επιχειρήσεις, ιδίου κόστους, μεγάλου εκτοπίσματος (6.300 τ.) άμεσα παραδοτέα-τουλάχιστον ένα πλοίο, αν υπάρξει συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας.
Δύο FREMM άμεσα (η δεύτερη μπορεί να παραδοθεί μέχρι το 2023) και τέσσερις Belh@arraγια το Αιγαίο μέχρι το 2033 είναι η μοναδική λύση για υπεράσπιση των ελληνικών δικαιωμάτων σε Α.Μεσόγειο και Αιγαίο. Αν προλάβουμε…
Σε ότι αφορά τον νόμο για τις προμήθειες ο Υπουργός είπε πως θα αλλάξει υποστηρίζοντας πως η διαφάνεια στον νέο νόμο θα είναι δεδομένη και θα συνδυάζεται με την ταχύτητα.
Μεγάλο ζήτημα πάντως παραμένει το πως θα κινηθεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε σχέση με το προσωπικό του και τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί προεκλογικά, ένα θέμα το οποίο δεν θίχτηκε στην συνέντευξη και για το οποίο αναμένεται να μιλήσει ο Υπουργός στην Βουλή τις επόμενες ώρες.
