«Ζημιά» ύψους τουλάχιστον 381.578.580 ευρώ, όσο δηλαδή ήταν το συνολικό καταβληθέν τίμημα για τον εκσυγχρονισμό των 6 φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, προκάλεσε ο Γιάννος Παπαντωνίου στο ελληνικό Δημόσιο.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στην παραπεμπτική πρότασή του ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος προς το Δικαστικό Συμβούλιο, την οποία αποκαλύπτει η Realnews, ο πρώην υπουργός «αν και είχε γνώση, προχώρησε κατά παράβαση των καθηκόντων του στην άμεση, γρήγορη και απρόσκοπτη προώθηση των προσυμβατικών διαδικασιών, στην έγκριση και κατακύρωση του εν λόγω εξοπλιστικού προγράμματος, ελαττώνοντας την περιουσία του ελληνικού Δημοσίου και προκαλώντας σε βάρος του αντίστοιχη ζημία τουλάχιστον ύψους 381.578.580 ευρώ, όσο και το συνολικό καταβληθέν τίμημα όλου του εξοπλιστικού προγράμματος, δίχως να εξετάσει πριν από την υπογραφή των ανωτέρω συμβάσεων, κατά την κατάρτιση αυτών όσο και μεταγενέστερα, καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης των καθηκόντων του, οποιαδήποτε άλλη λύση, που να αποφέρει επιχειρησιακό όφελος στο Πολεμικό Ναυτικό, χωρίς ζημία του ελληνικού Δημοσίου».

Το «δώρο» του, κατά τον εισαγγελέα, προκειµένου η επίµαχη σύµβαση να υπογραφεί µε την εταιρεία Thales Nederland B.V., ήταν τουλάχιστον 2.437.962 ευρώ.

Η διαδροµή του «δώρου»

Ειδικότερα, στην υπ’ αριθµ. 5/2019 εισαγγελική πρόταση περιγράφεται µια πολυδαίδαλη διαδροµή, αφενός για να χαθούν τα ίχνη του παράνοµου χρήµατος, αφετέρου για να «λευκανθεί» αυτό. Αναφέρονται αρχικώς οι χρηµατοοικονοµικές συναλλαγές του Χαράλαµπου Μπεκατώρου, του αποβιώσαντος εκπροσώπου της Thales, και συγκεκριµένα οι χρηµατικές ροές της εταιρείας προς τραπεζικούς λογαριασµούς αυτού στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, διαπιστώνονται αναλήψεις µετρητών του δικαιούχου από τους λογαριασµούς του στις τράπεζες: Tράπεζα Κύπρου, Ταχυδροµικό Ταµιευτήριο Ελλάδος ΑΤΕ και Αspis Bank. Ο εισαγγελέας τις συνδέει µε αντίστοιχες καταθέσεις µετρητών σε δόσεις στους τραπεζικούς λογαριασµούς στην Ελλάδα του επιχειρηµατία Ανδρέα Μπάρδη, φίλου του Γ. Παπαντωνίου και συγκατηγορουµένου του.

Όπως αναφέρεται, ο Γ. Παπαντωνίου, «προκειµένου να αποκοµίσει προσωπικό όφελος από την πράξη της απιστίας, µεταφέρθηκαν σε αυτόν, µέσω των λογαριασµών του Ανδρέα Μπάρδη, τµηµατικά και σε τακτά χρονικά διαστήµατα ποσά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκρύπτεται τόσο η φύση των εν λόγω χρηµατικών ποσών όσο και η ταυτότητα του Ι. Παπαντωνίου, ως τελικού αποδέκτη και πραγµατικού δικαιούχου αυτών. Για τον λόγο αυτό, ο Ιωάννης Παπαντωνίου, σε άγνωστο κατά την ανάκριση ακριβή χρόνο, αλλά οπωσδήποτε πριν από την 31η/7/2002, ενηµέρωσε πλήρως τον Ανδρέα Μπάρδη τουλάχιστον σχετικά µε το όφελος των 2.437.962 ευρώ, το οποίο θα αποκόµιζε ως συνέπεια της ανωτέρω περιγραφόµενης παράνοµης συµπεριφοράς του (απιστίας κατ’ εξακολούθηση). Αφού του παρέθεσε αναλυτικά τον τρόπο που θα εκταµιεύονταν τα ποσά και την πηγή προέλευσής τους, συναποφάσισαν από κοινού και µε τη σύζυγό και συγκατηγορούµενή του Σταυρούλα Κουράκου τα χρηµατικά ποσά που θα λάµβανε να µην εισέλθουν διατραπεζικά στους τραπεζικούς λογαριασµούς του Ανδρέα Μπάρδη, αλλά αρχικώς να κατατεθούν, κυρίως µε καταβολή µετρητών, σε αυτούς, ώστε να διακοπεί κάθε σύνδεση µε την αρχική τους προέλευση, προκειµένου να καταστεί αδύνατη οποιαδήποτε πιθανή έρευνα από ελεγκτική Αρχή σχετικά µε τη νόµιµη ή µη προέλευσή τους».

Για τον λόγο αυτόν, σηµειώνει ο εισαγγελέας, τα εν λόγω χρηµατικά ποσά θα κατέθεταν στους λογαριασµούς του Μπάρδη στην Ελλάδα έµπιστα σε αυτόν πρόσωπα, ώστε να µην εµφανίζεται στα σχετικά αποδεικτικά της τράπεζας ούτε το δικό του όνοµα, ούτε του Γ. Παπαντωνίου, ούτε της Σταυρούλας Κουράκου. «Σύµφωνα µε τα ανωτέρω, θα ελάµβαναν χώρα ανά τακτικά χρονικά διαστήµατα περισσότερες καταθέσεις µετρητών από τον Ι. Παπαντωνίου, τα οποία εν συνεχεία µε συγκεκριµένη µέθοδο θα ακολουθούσαν την κατωτέρω περιγραφόµενη ροή, ώστε να εµβαστούν σε πρώτη φάση σε τραπεζικούς λογαριασµούς που ο Ανδρέας Μπάρδης ήδη διέθετε στην Ελβετία, εν συνεχεία δε, µέσω αυτών και µε τη διενέργεια αλλεπάλληλων, συνεχών και σύνθετων τραπεζικών κινήσεων, να καταλήξουν σε άλλους λογαριασµούς, εκ των οποίων ο Ι. Παπαντωνίου θα ελάµβανε τελικώς το ανωτέρω όφελός του…».

Ο Γ. Παπαντωνίου, που κρίθηκε προφυλακιστέος τον Οκτώβριο του 2018 αµέσως µετά την απολογία του και παραµένει κρατούµενος στις φυλακές Κορυδαλλού, έως και σήµερα αρνείται όσα του αποδίδονται.

Όπως δηλώνει  ο δικηγόρος του Μιχάλης ∆ηµητρακόπουλος: «Επί της παραπεµπτικής εισαγγελικής πρότασης, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, καταθέτω την άποψή µου: Η ποινική δίωξη παραγγέλθηκε από την εισαγγελέα ∆ιαφθοράς κυρία Τουλουπάκη, την αµεροληψία της οποίας εκθειάζει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και πρώην εποπτεύων της, κύριος Αγγελής! Η εισαγγελική πρόταση θεωρεί απιστία και ζηµιά σε βάρος του ελληνικού ∆ηµοσίου τον εκσυγχρονισµό 6 φρεγατών αντί να προτιµηθεί µια άλλη λύση που να µην προκαλεί ζηµιά, χωρίς πουθενά να µας λέει ποια είναι η συµφερότερη λύση! Μήπως η αγορά 6 νέων φρεγατών αξίας 4 δισ. ευρώ, παραδοτέων µετά από 10 τουλάχιστον έτη, όπως κάποιοι µεσάζοντες επεδίωκαν;

Αναφέρεται υποτιθέµενος χρηµατισµός για τη φερόµενη απιστία του Παπαντωνίου από τον επιχειρηµατία Μπεκατώρο. Πώς στοιχειοθετείται αυτή η ατιµωτική µοµφή! Ο πρώην υπουργός φέρεται να κατέθετε από τις 31/7/2002 έως τις 20/10/2003 µετρητά σε λογαριασµό σε ελληνική τράπεζα, από τις 13/3/2003 έκανε αναλήψεις µετρητών ο Μπεκατώρος, άρα, κατά την πρωτοφανή εισαγγελική πρόταση, οι αναλήψεις του επιχειρηµατία ήσαν αντίστοιχες καταθέσεις του υπουργού! Πόθεν τεκµηριώνεται αποδεικτικά αυτό; ∆εν βαριέσαι, “θα το βρουν οι παρακάτω”, όπως έλεγε παράγοντας του δηµοσίου βίου µας.

Και αναρωτιέµαι και εγώ, ο αµήχανος δικηγόρος: καλά, ο Μπεκατώρος άρχισε να κάνει αναλήψεις µετρητών 13/3/2003 και ο Γιάννος φέρεται να κατέθετε µετρητά από 31/7/2002, αυτό το ορφανό µεσοδιάστηµα από τον Ιούλιο του 2002 έως τον Μάρτιο 2003 ποιος λάδωνε µε µετρητά τον Γιάννο; Ευκολάκι, ας ανοίξουν τους λογαριασµούς όλων των επιχειρηµατιών της περιόδου και όποιος έκανε αναλήψεις µετρητών και συναλλασσόταν µε το υπουργείο Aµυνας ήταν και αυτός… χρηµατοδότης του Γιάννου! Πολιτικός υπήρξε ο Παπαντωνίου, συστηµικού κόµµατος, που µας επέβαλε το ευρώ, µόνο τεκµήριο ενοχής και βάναυση µεταχείριση του επιτρέπονται».

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ