Εξοπλιστικά προγράμματα: Το ΥΠΕΘΑ ζητά «ιεράρχηση» από τα Επιτελεία – Ποια αναστέλλονται και ποια προχωρούν

Η γενική αναθεώρηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων που έχει ζητήσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας έχει προκαλέσει εύλογα ερωτήματα. Ποια από αυτά θα προχωρήσουν και ποια όχι. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έρχεται «ψαλίδι» σε αρκετά.  

Από τα Επιτελεία έχει ζητηθεί ιεράρχησή τους. Δηλαδή νέα ιεράρχηση επάνω στην προηγούμενη ιεράρχηση, η οποία έγινε επάνω στις ιεραρχημένες ανάγκες προηγουμένων προγραμμάτων. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Σύμφωνα με πληροφορίες το περίφημο πρόγραμμα των κορβετών ύψους  2.122.880.000€ «παγώνει» με προοπτική την ακύρωση. Είναι η δεύτερη ή η τρίτη φορά, από το 1985, (όταν είχε γίνει γνωστή για πρώτη φορά η ενδεχόμενη προμήθεια κορβετών)  που το ΠΝ φτάνει κοντά στην απόκτησή τους, χωρίς τελικά αυτή να υλοποιείται.

Ταυτόχρονα σε αναστολή τίθενται οι επεκτάσεις του Ναυστάθμου στη Σούδα, και η δημιουργία ναύσταθμου στον Παγασητικό. Επίσης τίθενται στον «πάγο» το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των συστημάτων MLRS ύψους 1.081.000.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένης της πρόσκτησης νέου αποθέματος πυραύλων και ρουκετών.

Από εκεί και πέρα το χάος. Υπάρχουν πολλά προγράμματα για τα οποία είναι άγνωστη η τύχη τους μετά την «ιεράρχηση». Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ 200 είναι ένα από αυτά. Η TKMS βασικός ανάδοχος του προγράμματος δεν έχει συμφωνήσει ακόμη με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Το κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 605 εκατ. €. Οι εταιρείες που μετέχουν στο πρόγραμμα ζητούν επαναδιαπραγμάτευση λόγω πληθωριστικών πιέσεων, που μπορεί να φτάσει έως και τα 700 εκατ. €.

Σύμφωνα με ενημέρωση του ΥΠΕΘΑ στη Βουλή κατόπιν σχετικής ερώτησης, τον Αύγουστο  υπάρχουν 18 προγράμματα ύψους 699.600.286 € τα οποία αναμένεται να συμβασιοποιηθούν  εντός του  2023 ανεβάζοντας την αξία των υπογεγραμμένων προγραμμάτων μέσα στο έτσς στα 1.570.800.347€.

Πόσα από αυτά θα προχωρήσουν και πόσα όχι είναι άγνωστο.

Από αυτά τα προγράμματα, τα οποία πολλά εξ αυτών αφορούν υλικό υποστήριξης αυτά που περιλαμβάνουν προμήθειες είναι:

Το πρόγραμμα της προμήθειας των συλλογών Spice 1000/2000 αξίας 130.000.000€.

Το πρόγραμμα προμήθειας πυραύλων Rampage αξίας 50.000.000€.

Η Εν Συνεχεία Υποστήριξη για τους πυραύλους MICA EM/IR ύψους  191.700.000€.

Το πρόγραμμα συμμετοχής στο Γαλλικό σύστημα τηλεσκόπησης αξίας 119.800.000€.

Το πρόγραμμα προμήθειας Α/Τ πυραύλων TOW αξίας 7.600.000€.

Σημειώνεται πως το ΚΥΣΕΑ που πραγματοποιήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου αποφάσισε την έγκριση της προμήθειας τόσο των πυραύλων Rampage όσο και των συλλογών SPICΕ, αλλά οι εγκρίσεις τόσο από το ΚΥΣΕΑ όσο και τη Βουλή δεν σημαίνουν πρακτικά τίποτα αφού δεν κοστίζουν τίποτα. Οι συμβάσεις είναι αυτές που καθορίζουν την πορεία των προγραμμάτων.

Η αγορά της 4ης FDI ως option προβλεπόταν στο άρθρο 43 της σύμβασης 16Β/21 με τη Naval Group, έχει ακυρωθεί. Αυτή θα έπρεπε για να έχει ισχύ να είχε ενεργοποιηθεί έως τις 30 Ιουνίου του 2023, μια προθεσμία που δεν τηρήθηκε. Η γαλλική πλευρά έδωσε μια άτυπη παράτασή της αλλά η πολιτική απόφαση είναι ότι 4^η FDI δεν χρειάζεται, όπως δεν χρειάζονταν και οι πύραυλοι MdCN αφού το ΠΝ αλλάζει προσανατολισμό, σε Ναυτική δύναμη αυτοάμυνας.

Προγράμματα τα οποία αναμένεται να μην υλοποιηθούν είναι:

Η προμήθεια 50 αεροεκτοξεύμενων πυραύλων AGM-84L-1 Harpoon Block II.

Η προμήθεια 40 πυραύλων αντι-ραντάρ νέας γενιάς AGM-88E AARGM

Η προμήθεια 30 προηγμένων ατρακτιδίων σκόπευσης Sniper ATP

Η αναβάθμιση των F-16 Block 50, παρά τις κατά καιρούς  αντίθετες πληροφορίες.

Ο εκσυγχρονισμός των ΠΕΠ RM-70 και αναβάθμισης των ρουκετών με διπλασιασμό της εμβέλειας τους.

Η προμήθεια 205 ΤΟΜΑ Lynx.

Ο εκσυγχρονισμός των αρμάτων μάχης Leo 1A5 και Leo 2A4.

Η προμήθεια 15 νέων ελικοπτέρων SAR/CSAR από την Π.Α.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν προγράμματα τα οποία «διαφεύγουν» της ιεράρχησης. Ο λόγος είναι ότι περιγράφονται ως έχοντα «βαρύνουσα πολιτική σημασία».

Αυτά είναι το πρόγραμμα του F-35, η απόκτηση 35 ελικοπτέρων UM-60M για τον Στρατό και η αγορά 4 νέων μεταφορικών αεροσκαφών C-130J έναντι αστρονομικού ποσού 1,4 δισ.$.

Σε ερώτημα είναι τα προγράμματα αμφίβιων οχημάτων AAV-7 και των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών MQ-9 SeaGuardian,τα οποία μπορεί όμως να υλοποιηθούν λόγω «βαρύνουσας».

Έτσι έχουμε τα προγράμματα που θα αναδείξουν τα επιτελεία, τα προγράμματα που θα πάρουν την άγουσα για τα συρτάρια των Επιτελείων και τα προγράμματα με την «βαρύνουσα πολιτική» σημασία, δηλαδή πρακτικά αυτά που έρχονται από τις ΗΠΑ, μαζί με τις LCS οι οποίες θα περιγραφούν ως κορυφαίας προτεραιότητας.